چهره ای بر افروخته از بی عدالتی که در میانه ی میدان با متانت تمام رو به داور با دست راست و انگشت اشاره نقطه ی پنالتی که در فاصله پنجاه متری از او است را نشانه میرود . آری بار دیگر شاهد ظلمی در حق این فرشته و تیم محبوبمان هستیم . چند دقیقه پیش با جسارت تمام " او را " با " وقاحت " از پشت هل میدهند آن هم در محوطه ی جریمه و داور فقط با دست اشاره میکند که از جایت بلند شو " زن و بچه ی من گرسنه هستند ، با این پول دو سه سالی راحت زندگی میکنیم " و با دست ادامه پیدا کردن بازی را نشان میدهد.
شاید داور " در آن لحظات " ، " رویای مسافرت آخر هفته " در سواحل کاتالونیا در ویلای سفارشی باشگاه بارسلون را در ذهن میپروراند که با یک پذیرایی ویژه همراه است از داوری " طلایی " و " سه " امتیازی .
اصلا به پشت سرش نگاهی هم نمی اندازد تا ببیند که کریس چگونه فریاد میزند . شاید هم نگاه کرده باشد ولی اگر دیده باشد و انسان باشد باید در طول مسافرت از وجدان درد بمیرد . کاری که کرد کم از جنایت نبود . کریس با خود میگوید بیخیال پسر هنوز که چیزی تمام نشده بلند شو و بجنگ .
ولی گاهی اوقات بعضی چیز ها در دست انسان نیست که بتواند برای تغییر دادن شرایط کاری کند . اِ اِ اِ این جمله چقدر آشناست . بله از جملات " راموس " است بعد از بازی !!!! واقعا که بازی بود و فقط یک بازی . سوت پایان زده می شود ، در چشمانش برقی نیست توجهی به خنده های پوشالی اهالی کاتالون نمی کند ، با همه دست میدهد و به آرامی قتلگاه را ترک میکند . جو در رختکن سنگین بود همه او را درک میکردند ، و باز هم بزرگوارانه تصمیم میگیرد که چشمانش را روی اتفاقات ساعات پیش ببندد .
او در کنفرانس بعد از بازی شرکت نمیکند چون اگر هر حرفی بزند (البته فقط حرف بزند نه اینکه بخواهد اعتراض کند!!!! ) او را محروم می کنند و میگویند او یک غیر حرفه ایست !!!! و تحمل شکست را ندارد . آن شب سخت میگذرد ... و فردا و مصاحبه ها و مطبوعات با تیتر ها و عکس های پر معنی .... پنالتی بود ، همه ی دنیا آن را دید و فقط داور ندید(اگر هنوز مربی مان بود قطعا به جای ندید از نگرفت استفاده میکرد !!) در ال کلاسیکو هنوز چیزی عوض نشده است ، همچنان داوران به نفع بارسا سوت میزنند .
دیگر چه میشود گفت وقتی که میلیون ها چشم میبیند و میلیون ها زبان بازگو میکند . دیگر کافی است ادامه نمیدهد و بیخیال خواندن ادامه روزنامه ها میشود . چند روزی میگذرد و او " آرام تر" شده است . دارد تمریناتش را ادامه میدهد با روحیه ای صد برابر چون همیشه گفته " بازی بعد از ال کلاسیکو خیلی مهم است " در تمرین است که ناگهان خبری به گوشش میرسد . پیر خرفت " بلاتر " در سمیناری که در دانشگاه " آکسفورد" برگزار شده با وقاحت تمام به او تاخته و او را مورد تمسخر قرار داده . حتی از اسمش هم در دیالوگ مسخره اش استفاده نکرده و به جای اسم کریس از ترکیب " آن یکی " استفاده کرده . ادای نظامی ها را در آورده و کریس را به "کماندو ها" تشبیه کرده و گفته "آن یکی"بیشتر به موهایش ور میرود...!!!
این بار قضیه متفاوت است ، بوی دیگری میدهد اما کریس ما همان " سلطان " سابق است . در فیسبوکش خطاب به "بلاتر" مینویسد : برای شما آرزوی سلامتی و طول عمر دارم تا بتوانید بازی های بازیکن محبوبتان ( منظور،مسی ) را همچنان تماشا کنید ! و ویدئویی را از صحبت های او قرار میدهد و مینویسد این نشانه ی شخصیتی ای که "فیفا" برای شخص من ، باشگاهم و کشورم قائل است !!!
این جوابی است که باعث شد بلاتر به خودش بیاید و بفهمد که مخاطبش فردی عادی نبوده او با رونالدو روبرو شده و او را مورد تمسخر قرار داده ، شخصیتی که از کل " دمو دستگاهش " در جهان بزرگ تر و قابل احترام تر است . شخصیتی که به سرعت "رئیس فیفا" را به "غلط کردم" انداخت و باعث شد که او به سرعت به خاطر حرف هایش از کریس و باشگاه رئال مادرید عذر خواهی کند.
اما مهمترین نکته در عذر خواهی بلاتر ( که البته برای هیچ کسی هم پذیرفته نیست ) مهم است نحوه ی برخورد رونالدو و "ادب" در جواب دادن بوده است و به راستی که چه استادانه هم به این دشمنی جواب داد و از این آزمون هم سربلند بیرون آمد . دلم میخواست این جملات درباره ی "مسی" یا "ریبری" گفته میشد ، تا همه میدیدند کسانی که به گفته ی "فیفا" و "یوفا" در دریافت جایزه ها و عنوان ها از کریس لایق تر هستند چه شخصیت حقیر و کوچکی در برابر "کریستیانو رونالدو" دارند . بله اخلاق از همه چیز مهمتر است چون باعث ایجاد تفاوت میان افراد میشود و کریستیانو استاد اخلاق دانشگاهیست که در آن علیهش صحبت کردند.
و من همچنان جلوی کامپیوتر نشسته ام و با عشق مینگارم از گوشه ای از اخلاق اسطوره ای که در هر صحنه از زندگی اش روبروست با دسیسه و دشمنی ها و فقط به عشق هوادارانش است که تحمل میکند و ادامه میدهد . مطمئنا او جاری است در ذهن و قلب دوستدارانش و به گفته ی خودش این مسئله برایش از هر جایزه و عنوانی " بالاتر " و " ارزشمند تر " است .
(توضیح کوچکی درباره ی این مقاله : با توجه به اتفاقات اخیر{ نوشته شده در سه شنبه 7/8/92 } از جمله ال کلاسیکو و صحبت های اخیر بلاتر درباره ی کریس تصمیم گرفتم که این متن رو بنویسم . در قسمت هایی از اون خودمو به عنوان یک همراه در کنار کریس تصور کردم و اتفاقات رو شرح دادم . امیدوارم مورد پسند دوستان خوب رئالیم قرار بگیره .)
نظرات شما عزیزان:
